Sanayi Kaynaklı Hava Kirliliğini Kontrolü Yönetmeliği, Sürekli Emisyon Ölçüm Sistemleri Tebliği ve Atıkların Yakılmasına İlişkin Yönetmelikleri kapsamında,
Sanayi ve enerji üretim tesislerinin faaliyeti sonucu atmosfere yayılan is, duman, toz, gaz, buhar ve aerosol halindeki emisyonları kontrol altına almak; insanı ve çevresini hava alıcı ortamındaki kirlenmelerden doğacak tehlikelerden korumak; hava kirlenmeleri sebebiyle çevrede ortaya çıkan umuma ve komşuluk münasebetlerine önemli zararlar veren olumsuz etkileri gidermek ve bu etkilerin ortaya çıkmamasını sağlamak amacıyla İşletmelerin kurulması ve işletilmesi için gerekli esasları, işletmeden çıkan hava emisyonları ve işletmenin etki alanı içerisinde hava kirliliğinin önlenmesinin tetkik ve tespiti ile, yakıtların, ham maddelerin ve ürünlerin üretilmesi, kullanılması, depolanması ve taşınmasına ilişkin ölçümlerin yapılması.
Emisyonlar: Yakıt ve benzerlerinin yakılmasıyla; sentez, ayrışma, buharlaşma ve benzeri işlemlerle; maddelerin yığılması, ayrılması, taşınması ve diğer mekanik işlemler sonucu bir tesisten atmosfere yayılan hava kirleticileri,
Emisyon Envanteri: Sınırları belirlenmiş herhangi bir bölgede, hava kirletici kaynaklardan belli bir zaman aralığında atmosfere verilen kirleticilerin listesi, miktarı ve bunların toplam kirlilik içindeki paylarını gösteren bilgileri,
Emisyon Faktörü: Herhangi bir faaliyetten veya ekipmandan kaynaklanan belirli bir kirleticinin birim hammadde, birim yakıt, birim hacim, birim zaman, birim alan için ortalama emisyon miktarını,
Emisyon Ölçüm Raporu Geçerlilik Süresi: İlk ölçüm tarihi esas alınarak, Çevre Kanununca Alınması Gereken İzin ve Lisanslar Hakkında Yönetmelik (Değişik ibare:RG-13/4/2012-28263) kapsamındaki işletmeler için emisyon ölçüm raporu geçerlilik süresi iki yılı, ,” şeklinde değiştirilmiştir.
|
Deneyi Yapılan Malzemeler / Ürünler |
Deney Adı |
Deney Metodu (Ulusal, Uluslararası standardlar, işletme içi metodlar) |
|
Bacagazı (Emisyon) |
Sabit Kaynak Emisyonlarında Elektrokimyasal Hücre Metodu ile SO2 Tayini |
TS ISO 7935 |
|
Sabit Kaynak Emisyonlarında Elektrokimyasal Hücre Metodu İle CO ve O2 Tayini |
TS ISO 12039 |
|
|
Sabit Kaynak Emisyonlarında CO2 Tayini (Hesaplama) |
TS ISO 12039 |
|
|
Sabit Kaynak Emisyonlarında Elektrokimyasal Hücre Metodu İle NOx (NO+NO2) Tayini |
EPA CTM 022 |
|
|
Baca Gazları- Destile Yakıtların Yanmasıyla Meydana Gelen Duman Yoğunluğu (İslilik) Tayini- Bacharach Yöntemiyle |
TS 9503 |
|
|
Nokta Kaynak Emisyonları- Borudaki Gaz Akışlarının Hız Ve Debisinin Ölçülmesi |
TS ISO 10780 |
|
|
Sabit Kaynak Emisyonlarında Nem İçeriğinin Tayini Nem Probu ile Nem Tayini |
EPA Metot 4 |
|
|
Sabit Kaynak Emisyonlarında- Toz Emisyon Miktarının Tayini (baca içi örnekleme) |
EPA Metot 17 |
|
|
Sabit Kaynak Emisyonlarında Tanecikli Maddenin Kütle Derişiminin Elle Tayini Referans Metot |
TS ISO 9096 |
|
|
Sabit Kaynak Emisyonları- Tozun Düşük Aralıktaki Kütle Derişiminin Tayini Bölüm 1:Manuel Gravimetrik Metot Referans Metot |
TS EN 13284-1 |
|
|
Sabit Kaynak Emisyonlarında Toplam Flor Miktarının Tayini- SPADNS Metodu |
EPA Metot 13 A |
|
|
Sabit Kaynak Emisyonları- HF Örneklemesi ve Gaz halindeki Florürlerin Kütle Konsantrasyonunun Tayini- Referans Metot |
ISO 15713 |
|
|
Sabit Kaynak Emisyonları-HCl Olarak Tanımlanan Gaz Halindeki Klorürlerin Kütle Konsantrasyonunun Tayini- Standart Referans Yöntem |
TS EN 1911 |
|
|
Sabit Kaynakların Baca Gazı Emisyonlarında Amonyak Tayini |
SCAQMD Metot 207.1 |
|
|
Sabit Kaynak Emisyonlarında Formaldehit Örneklemesi ve Spektrofotometrik Tayini |
EPA Metot 323 |
|
|
Hidrojensülfür (H2S) Tayini |
EPA Metot 11 |
|
|
Sabit Kaynak Emisyonlarında Sülfirik Asit Buharı ve SO2, SO3Miktarının Tayini |
EPA Metot 8 |
|
|
Hidrojen Siyanür (HCN) Örneklemesi ve Spektrofotometrik Tayini |
CARB 426 |
|
|
Krom VI (Cr6+) Tayini |
CARB 425 |
|
|
Koku Tayini |
TS EN 13725 |
|
|
Sabit Kaynak Emisyonları-Metal Örnekleme ve Tayini (Ag, As, Ba, Be, Cd, Co, Cr, Cu, Hg, Mn, Ni, P, Pb, Sb, Se, Tl, Zn, Al, V) |
EPA Metot 29 |
|
|
Sabit kaynak emisyonları - Gaz halindeki her bir organik bileşiğin kütle derişiminin tayini - Çözücü özütlemesi veya ısısal tarafından izlenen sorptif numune alma yöntemi |
TSE CEN/TS 13649 |
|
|
Toplam Organik Gaz Derişimlerinin Belirlenmesi (Alev İyonlaştırma Analizörü ) |
EPA 25 A |
|
|
Baca Gazlarında Düşük Derişimlerde Bulunan Gaz Halindeki Toplam Organik Karbonun Kütle Derişiminin Tayini- Alev İyonlaştırma Detektörü Kullanılan Sürekli Metot- Referans metot |
TS EN 12619 |
|
|
Sürekli Emisyon Ölçüm Sistemleri (SEÖS) |
Sabit Kaynak Emisyonları- Otomatik Ölçüm Sistemlerinin Kalite Güvencesi (KGS2 ve YGT Kapsamında Toz, O2, CO, NOx, SO2, Nem, Hız, Flor, Klor, TOC) |
TS EN 14181 |
|
Sabit Kaynak Emisyonları Kükürt Dioksit (SO2) Kütle Derişiminin Tayini |
TS EN 14791 |
|
|
Sabit Kaynak Emisyonları Karbon Monoksit (CO) Kütle Derişiminin Tayini Referans Metot: Yayılma Özelliği Olmayan Kızıl Ötesi Spekterofotometri |
TS EN 15058 |
|
|
Sabit Emisyon Kaynakları- Oksijenin (O2) Hacim Derişimi Tayini Referans Metot- Paramanyetizma |
TS EN 14789 |
|
|
Sabit Kaynak Emisyonları- Azot oksitlerin (NOx) Kütle Derişiminin Tayini |
TS EN 14792 |
|
|
Sabit Kaynak Emisyonları- Bacalarda Su Buharı Tayini- Referans metot |
TS EN 14790 |
